Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή...



Συνέντευξη στον Σταύρο Θεοδωράκη.

Η εικόνα που θυµάµαι για την Κωνσταντίνα Μπουρµπούλια είναι από τη µεταφορά της από το αεροδρόµιο στις φυλακές. Μια µεγάλη ποµπή από µηχανές, περιπολικά, τζιπ µε φιµέ τζάµια. Η δικαστής του «παραδικαστικού» αντιµετωπιζόταν πάντα... ως σταρ. Στις φυλακές είναι βοηθός νοσοκόµα. Τη µέρα που τη συνάντησα δεν φορούσε ποδιά αλλά φούστα και τακούνια. Ηταν Τετάρτη, είχε επισκεπτήριο και ήθελε να εµφανιστεί περιποιηµένη στους ανθρώπους της
Είναι µέσα 4 χρόνια. Το κρεβάτι της είναι στην πάνω σειρά.

Η φυλακισµένη δικαστής για το «παραδικαστικό» Κωνσταντίνα Μπουρµπούλια προτιµά να βλέπει ταβάνι παρά τα σίδερα των άλλων κρεβατιών. Στο κοµοδίνο της είναι στριµωγµένα βιβλία, πακέτα µε τσιγάρα και ένας παχύς ....

..δικαστικός φάκελος. Ενα «γυναικείο µυθιστόρηµα» κάνει βόλτα στα χέρια της. Πρωταγωνιστεί µια γυναίκα που τα έχει όλα. Χρήµατα, δόξα, δύναµη, συζύγους, εραστές. Αναζητά όµως κάτι ακόµη. Να νικήσει τον χρόνο και να µείνει όµορφη.

Πόσο συχνά ένας δικαστής µπαίνει στη φυλακή;

Νοµίζω ότι αποτελώ παγκόσµια εξαίρεση!

Το είχατε σκεφτεί ποτέ;
Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες µου.

Τι είπατε όταν σας πιάσανε στη Γαλλία;

Τι να πω; Με βάλανε σε ένα λευκό κελί άδειο. Ούτε παράθυρο ούτε τίποτα. Αν χρειαζόµουν κάτι έπρεπε να κάνω νοήµατα µε τα χέρια σε µια κάµερα που υπήρχε στην οροφή.

Εσείς είχατε στείλει πολύ κόσµο στις φυλακές;

Είχα στείλει, ναι. Θεωρώ όµως ότι είχα αποδώσει το δίκιο.

Τώρα πια, γνωρίζοντας τι σηµαίνει φυλακή, θα ήσασταν πιο ελαστική;

Μα ως ανακρίτρια ήµουν ελαστική. Από τις 400 υποθέσεις που είχα χειριστεί, είχα προφυλακίσει 30, 40 άτοµα.

Ξέρετε τι λένε οι παλιοί κρατούµενοι; Οι δικαστές να ζουν υποχρεωτικά ένα διάστηµα στις φυλακές για να ξέρουν µετά πού στέλνουν τον κόσµο.

Στη Γαλλία γίνεται. Και πραγµατικά λειτουργεί, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που για ψύλλου πήδηµα µπαίνουν φυλακή.

Πώς σας αντιµετωπίζουν οι συγκρατούµενές σας;

∆υστυχώς και µέσα στη φυλακή δεν κατάφερα να χάσω την ιδιότητα της δικαστού. Οταν έρχεται µια κρατούµενη να µου εµπιστευτεί την υπόθεσή της, τη βλέπω δικαστικά. ∆εν έχω καταφέρει να τη δω λίγο πιο ανθρώπινα.

Πώς είναι να ζεις µέρα και νύχτα 4 χρόνια τώρα σε έναν θάλαµο γεµάτο µε γυναίκες;

Για µένα που είχα πάντα δίπλα µου έναν άντρα, ήταν παράξενο. ∆εν είχα φίλες, αλλά τελικά έµαθα να ζω µε γυναίκες. Και µου αρέσει. Εχω δει τη θετική πλευρά της φυλακής. Εχω κάνει πολλή αυτοκριτική, γιατί θεωρώ ότι είχα καβαλήσει ένα καλάµι, είχα µια έπαρση. Και αναθεώρησα πολλά πράγµατα. Ωρες ώρες λέω «µήπως είναι καλύτερα εδώ;». Αλλωστε τη φυλακή την έχουµε µέσα µας. Τα κάγκελα δεν µπορούν να µας περιορίσουν. Ούτε την ψυχή ούτε το µυαλό.

Την πατάνε πιο εύκολα οι φτωχοί από τους πλούσιους;

Σαφώς. Εχετε δει καµιά πλούσια εδώ µέσα; Τόσα σκάνδαλα έχουνε γίνει, έχει µπει κανένας µέσα; Εσείς δεν είστε πλούσια;
∆εν θεωρώ ότι είµαι πλούσια. Είµαι από αστική οικογένεια. Οχι µεγαλοαστική. Ο πατέρας µου και ο παππούς µου ήταν γιατροί, ο άλλος µου παππούς δικαστής. Αυτή ήταν η κοινωνική µου τάξη.

Ποιοι την πατάνε λοιπόν; Οσοι δεν έχουν καλούς δικηγόρους; Ή µάλλον όσοι δεν έχουν δικτυωµένους δικηγόρους;

Ναι, όσοι δεν έχουν δικτυωµένους δικηγόρους ή δεν έχουν σωστές γνωριµίες και δεν κινούνται πλαγίως και υπογείως.

Πόσες από αυτές τις γυναίκες θα επιστρέψουν στη φυλακή;
Ενα µεγάλο ποσοστό, γιατί δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για επανένταξη. Από τις 100 κρατούµενες ένα 10% έχει σκεφτεί τι έκανε και πώς θα ξεφύγει. Το υπόλοιπο 90% απλώς περιµένει να τελειώσει η ποινή.

Τι τίτλο θα δίνατε στην υπόθεσή σας;

Θα το πω, παρότι έχω κι άλλη εκκρεµότητα και δεν θα αρέσει. Στο πρόσωπό µου έκανε την αυτοκάθαρσή του ένα ολόκληρο δικαστικό σώµα.

∆εν µου λέτε «είµαι αθώα».
Είµαι αθώα. Λάθη έχω κάνει. Αλλά αυτά που µου καταλογίζουν, όχι, δεν τα έχω κάνει.Και νοµίζω ότι όποιονδικηγόρο και να ρωτήσετε έξω, αν ήµουνα από τους δικαστές που πληρώνονταν, θα σας πουν όλοι «όχι,δεν ήτανε». Μπορεί να ήµουν πάρα πολύ κοινωνική.

Να σας άρεσε η µεγάλη ζωή.
Πώς το εννοείτε; Αν θεωρείτε µεγάλη ζωή να βγαίνεις µια φορά τον µήνα έξω και να σου αρέσουν τα ταξίδια χωρίς πολυτέλεια, απλώς για να γνωρίσεις τον κόσµο, αν αυτό είναιµεγάλη ζωή, πείτε το και έτσι.

Αν ήταν εκπαιδευτικό ταξίδι και αύριο βγαίνατε,τι θα αλλάζατε στις φυλακές;

Θα άλλαζα την ιατρική περίθαλψη, η οποία είναι υποτυπώδης.

Θα είχα πιο πολλούς ψυχολόγους και περισσότερα επιµορφωτικά προγράµµατα. Κι όταν θα βγω, γιατί κάποια µέρα θα βγω, θα έρχοµαι για να βοηθάω αφιλοκερδώς τη φυλακή. Να διδάσκω Αγγλικά ή να δίνω νοµικές συµβουλές σε κρατούµενες που δεν έχουν χρήµατα...
tanea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου