μέσω του «Βήματος»ο υπουργός Εσωτερικών και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Στην πρώτη συνέντευξή του μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογέςο κ. Ι. Ραγκούσης επιτίθεται ταυτόχρονα σε όσους αμφισβήτησαν το δίλημμα των εκλογών που έθεσε ο Πρωθυπουργός
και απαντά στους επικριτές του, τονίζοντας ότι ποτέ δεν δίστασε να αναλάβει τις ευθύνες του. Χαρακτηρίζει «πολιτικό για τα εύκολα» τον κ.
Αντ. Σαμαρά, ενώ σχολιάζοντας τη διακυβέρνηση Καραμανλήυπογραμμίζει ότι προκάλεσε την εξόδιο ακολουθία της μεταπολίτευσης.
- Κύριε υπουργέ, τελικώς θα υπάρξουν ή όχι απολύσεις στο Δημόσιο;
«Δεν θα απολυθεί κανένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Αλλά στο τέλος της τετραετίας ο αριθμός όσων μισθοδοτούνται από το Δημόσιο θα έχουμε πετύχει να είναι σημαντικά μικρότερος από τον σημερινό. Θα μισθοδοτούνται, 125.000 μόνιμοι και συμβασιούχοι λιγότεροι, οι οποίοι συναθροιζόμενοι με άλλες κατηγορίες θα είναι συνολικά, περίπου 200.000 λιγότεροι». .................................
- Πώς ακριβώς θα το επιτύχετε αυτόαν δεν απολυθούν οι υπεράριθμοι;.
«Με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς. Κατά 75.000 λιγότεροι μονίμως μισθοδοτούμενοι θα προέλθουν από το πάγωμα των προσλήψεων εφέτος και την αναλογία “μία πρόσληψη προς πέντε αποχωρήσεις” που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια, ενώ 50.000 από τη μείωση των συμβασιούχων. Από τον “Καλλικράτη” προκύπτουν 25.000 λιγότερες θέσεις ευθύνης και με τον τερματισμό των stage αφαιρέσαμε το λιγότερο 50.000
μισθοδοτουμένους, οι οποίοι- μην έχετε καμία αμφιβολία- προορίζονταν για μονιμοποίηση. Το πρόβλημα του Δημοσίου δεν θα είναι πλέον ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Επί των πρωτογενών δαπανών του κράτους, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το κόστος μισθοδοσίας είναι της τάξεως του 32%. Ποσοστό σαφώς ικανοποιητικό ακόμη και συγκριτικά με τα ποσοστά μισθοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά για να ολοκληρώσω την εικόνα, το 80% αυτής της μισθοδοσίας αφορά τέσσερις τομείς: Υγεία, Παιδεία, Αμυνα και Προστασία του Πολίτη».
- Αρκεί όμως μόνο η μείωση του προσωπικού για ένα καλύτερο Δημόσιο;
«Κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη απόδειξη του παλαιοκομματισμού στο κράτος δεν ήταν τόσο οι ρουσφετολογικές προσλήψεις όσο οι επί δεκαετίες αναξιοκρατικές και πελατειακές προαγωγές 25.000
στελεχών. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για επί δεκαετίες κακομεταχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού στο Δημόσιο που εκκόλαψε τις χειρότερες συνήθειες, οι οποίες στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν σε νοοτροπία καταστρεπτική για το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ήταν το διαρκές πολιτικό έγκλημα που “σκότωσε” την παραγωγικότητα στο Δημόσιο, αφαιρώντας από κάθε υπάλληλο ό,τι πολυτιμότερο, που είναι το κίνητρο αξιοκρατικής ανέλιξης και προόδου. - Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι και οι προκάτοχοί σας έλεγαν τα ίδια...
«Με προκαλείτε να χρησιμοποιήσω φράσεις που δεν θα ήθελα να θεωρηθούν βαρύγδουπες. Η αλήθεια όμως είναι ότι πρώτη φορά στην Ιστορία του ελληνικού κράτους πράγματι εφαρμόζεται ένας τέτοιος νόμος για αξιοκρατικές προαγωγές, και μάλιστα παρά τις ιδιοτελείς αντιδράσεις. Αξίζει να σας αναφέρω ότι, για παράδειγμα, ήδη στο υπουργείο Εσωτερικών έχουν επιλεγεί γενικοί διευθυντές χωρίς καμία πολιτική ή κομματική ανάμειξη. Είναι δε η πραγματικότητα τόσο καινούργια ώστε ένας εξ αυτών, μη πιστεύοντας αυτό που συντελέσθηκε, αισθάνθηκε την ανάγκη να μου πει: “Μολονότι έχω όλα τα προσόντα, δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι επί ΠαΣοΚ θα εξελισσόμουν σε γενικό διευθυντή”».
- Και θα συμπληρωθεί, υποθέτω, με την καθιέρωση ενός νέου ενιαίου μισθολογίου;
«Μπορούμε να μην προχωρήσουμε σε ένα νέο μισθολόγιο; Μπορούμε να μην άρουμε τις μισθολογικές ανισότητες; Υπάρχουν στελέχη που διαθέτουν τα ίδια ακριβώς τυπικά προσόντα και τις δεξιότητες αλλά λόγω του διορισμού τους σε άλλο υπουργείο αμείβονται με τεράστιες διαφορές. Ενδεικτικά θα σας πω: ο νεοεισερχόμενος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων που προβλέπονται για το συγκεκριμένο υπουργείο, λαμβάνει περί τα 1.365 ευρώ μηνιαίως, τη στιγμή που ο ίδιος υπάλληλος θα ελάμβανε, εφόσον διοριζόταν στο υπουργείο Οικονομικών, 2.309 ευρώ. Ο ίδιος υπάλληλος ύστερα από 17 χρόνια υπηρεσίας θα λαμβάνει στο μεν υπουργείο Παιδείας 1.726 ευρώ, στο δε υπουργείο Οικονομικών 3.194 ευρώ. Και αυτή η ανισότητα υπονομεύει ακόμη περισσότερο αυτό που ανέφερα και πριν, το κίνητρο για πρόοδο και παραγωγικότητα. Το νέο μισθολόγιο αποτελεί την προϋπόθεση για την κινητικότητα των υπαλλήλων μεταξύ των υπηρεσιών, την άρση αδικιών και την εξάλειψη των φαινομένων “συνωστισμού” σε καλά αμειβόμενες υπηρεσίες και ερήμωσης των υπολοίπων».
- Πώς θα διαπιστώσετε ποιοι υπάλληλοι πλεονάζουν;
«Θα εκδοθεί εγκύκλιος τις επόμενες ημέρες, βάσει της οποίας και σε συνέχεια της προσπάθειας που άρχισε με την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, θα ζητηθεί η καταγραφή των ελλείψεων του προσωπικού και η αποτύπωση της ύπαρξης αξιόλογου προσωπικού που δεν αξιοποιείται στις υπηρεσίες όπου υπηρετεί. Επιπλέον, σε συνδυασμό με όσα σάς προανέφερα για το νέο μισθολόγιο, προωθούμε τη συνολική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο την αξιοποίησή τους».
- Και θα απολυθούν όλοι οι συμβασιούχοι...
«Απόλυση συμβασιούχου μπορεί να συντελεστεί μόνο αν διακοπεί η σύμβασή του, γεγονός που δεν πρόκειται να συμβεί. Απαγορεύσαμε με νόμο τη βιομηχανία ρουσφετολογικών προσλήψεων και μονιμοποιήσεων των συμβασιούχων. Σας θυμίζω ότι ως την ψήφιση του νόμου για την απόλυτη αξιοκρατία στις προσλήψεις, οι συμβασιούχοι προσλαμβάνονταν από το “παράθυρο”, εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ. Είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι πραγματοποίησε έστω και μία ρουσφετολογική πρόσληψη. Οπως εύστοχα επισήμανε πολίτης στο Διαδίκτυο “το πρώτο κλειστό επάγγελμα που άνοιξε ήταν αυτό των συμβασιούχων”».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ
«Με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς. Κατά 75.000 λιγότεροι μονίμως μισθοδοτούμενοι θα προέλθουν από το πάγωμα των προσλήψεων εφέτος και την αναλογία “μία πρόσληψη προς πέντε αποχωρήσεις” που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια, ενώ 50.000 από τη μείωση των συμβασιούχων. Από τον “Καλλικράτη” προκύπτουν 25.000 λιγότερες θέσεις ευθύνης και με τον τερματισμό των stage αφαιρέσαμε το λιγότερο 50.000
μισθοδοτουμένους, οι οποίοι- μην έχετε καμία αμφιβολία- προορίζονταν για μονιμοποίηση. Το πρόβλημα του Δημοσίου δεν θα είναι πλέον ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Επί των πρωτογενών δαπανών του κράτους, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το κόστος μισθοδοσίας είναι της τάξεως του 32%. Ποσοστό σαφώς ικανοποιητικό ακόμη και συγκριτικά με τα ποσοστά μισθοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά για να ολοκληρώσω την εικόνα, το 80% αυτής της μισθοδοσίας αφορά τέσσερις τομείς: Υγεία, Παιδεία, Αμυνα και Προστασία του Πολίτη».
- Αρκεί όμως μόνο η μείωση του προσωπικού για ένα καλύτερο Δημόσιο;
«Κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη απόδειξη του παλαιοκομματισμού στο κράτος δεν ήταν τόσο οι ρουσφετολογικές προσλήψεις όσο οι επί δεκαετίες αναξιοκρατικές και πελατειακές προαγωγές 25.000
στελεχών. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για επί δεκαετίες κακομεταχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού στο Δημόσιο που εκκόλαψε τις χειρότερες συνήθειες, οι οποίες στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν σε νοοτροπία καταστρεπτική για το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ήταν το διαρκές πολιτικό έγκλημα που “σκότωσε” την παραγωγικότητα στο Δημόσιο, αφαιρώντας από κάθε υπάλληλο ό,τι πολυτιμότερο, που είναι το κίνητρο αξιοκρατικής ανέλιξης και προόδου. - Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι και οι προκάτοχοί σας έλεγαν τα ίδια...
«Με προκαλείτε να χρησιμοποιήσω φράσεις που δεν θα ήθελα να θεωρηθούν βαρύγδουπες. Η αλήθεια όμως είναι ότι πρώτη φορά στην Ιστορία του ελληνικού κράτους πράγματι εφαρμόζεται ένας τέτοιος νόμος για αξιοκρατικές προαγωγές, και μάλιστα παρά τις ιδιοτελείς αντιδράσεις. Αξίζει να σας αναφέρω ότι, για παράδειγμα, ήδη στο υπουργείο Εσωτερικών έχουν επιλεγεί γενικοί διευθυντές χωρίς καμία πολιτική ή κομματική ανάμειξη. Είναι δε η πραγματικότητα τόσο καινούργια ώστε ένας εξ αυτών, μη πιστεύοντας αυτό που συντελέσθηκε, αισθάνθηκε την ανάγκη να μου πει: “Μολονότι έχω όλα τα προσόντα, δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι επί ΠαΣοΚ θα εξελισσόμουν σε γενικό διευθυντή”».
- Και θα συμπληρωθεί, υποθέτω, με την καθιέρωση ενός νέου ενιαίου μισθολογίου;
«Μπορούμε να μην προχωρήσουμε σε ένα νέο μισθολόγιο; Μπορούμε να μην άρουμε τις μισθολογικές ανισότητες; Υπάρχουν στελέχη που διαθέτουν τα ίδια ακριβώς τυπικά προσόντα και τις δεξιότητες αλλά λόγω του διορισμού τους σε άλλο υπουργείο αμείβονται με τεράστιες διαφορές. Ενδεικτικά θα σας πω: ο νεοεισερχόμενος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων που προβλέπονται για το συγκεκριμένο υπουργείο, λαμβάνει περί τα 1.365 ευρώ μηνιαίως, τη στιγμή που ο ίδιος υπάλληλος θα ελάμβανε, εφόσον διοριζόταν στο υπουργείο Οικονομικών, 2.309 ευρώ. Ο ίδιος υπάλληλος ύστερα από 17 χρόνια υπηρεσίας θα λαμβάνει στο μεν υπουργείο Παιδείας 1.726 ευρώ, στο δε υπουργείο Οικονομικών 3.194 ευρώ. Και αυτή η ανισότητα υπονομεύει ακόμη περισσότερο αυτό που ανέφερα και πριν, το κίνητρο για πρόοδο και παραγωγικότητα. Το νέο μισθολόγιο αποτελεί την προϋπόθεση για την κινητικότητα των υπαλλήλων μεταξύ των υπηρεσιών, την άρση αδικιών και την εξάλειψη των φαινομένων “συνωστισμού” σε καλά αμειβόμενες υπηρεσίες και ερήμωσης των υπολοίπων».
- Πώς θα διαπιστώσετε ποιοι υπάλληλοι πλεονάζουν;
«Θα εκδοθεί εγκύκλιος τις επόμενες ημέρες, βάσει της οποίας και σε συνέχεια της προσπάθειας που άρχισε με την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, θα ζητηθεί η καταγραφή των ελλείψεων του προσωπικού και η αποτύπωση της ύπαρξης αξιόλογου προσωπικού που δεν αξιοποιείται στις υπηρεσίες όπου υπηρετεί. Επιπλέον, σε συνδυασμό με όσα σάς προανέφερα για το νέο μισθολόγιο, προωθούμε τη συνολική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο την αξιοποίησή τους».
- Και θα απολυθούν όλοι οι συμβασιούχοι...
«Απόλυση συμβασιούχου μπορεί να συντελεστεί μόνο αν διακοπεί η σύμβασή του, γεγονός που δεν πρόκειται να συμβεί. Απαγορεύσαμε με νόμο τη βιομηχανία ρουσφετολογικών προσλήψεων και μονιμοποιήσεων των συμβασιούχων. Σας θυμίζω ότι ως την ψήφιση του νόμου για την απόλυτη αξιοκρατία στις προσλήψεις, οι συμβασιούχοι προσλαμβάνονταν από το “παράθυρο”, εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ. Είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι πραγματοποίησε έστω και μία ρουσφετολογική πρόσληψη. Οπως εύστοχα επισήμανε πολίτης στο Διαδίκτυο “το πρώτο κλειστό επάγγελμα που άνοιξε ήταν αυτό των συμβασιούχων”».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου