Όχι δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Είχα μπει στο σπίτι πριν από λίγα λεπτά, μετά από μια δύσκολη μέρα και δεν έβλεπα την ώρα να κάνω ένα ζεστό μπάνιο και να ξαπλώσω.
Είχε αποφασίσει βλέπεις ο καιρός να δείξει τα δόντια του κι έτσι το κρύο, ο αέρας και η βροχή που έπεφτε από το πρωί, άφησε ανεπηρέαστους μόνο όσους δε το κούνησαν από τη θαλπωρή του σπιτιού.
Ο γνωστός όμως εθισμός από το word και το fb, με ανάγκασε να κάνω μια μικρή, έτσι ήλπιζα, στάση κι από εκείνα τα λημέρια, πριν βουτήξω κάτω απ΄τα στρώματα. Στο fb, έχω την τύχη να είμαι φίλος με μερικά από τα πιο δυνατά κι ενδιαφέροντα μυαλά που κυκλοφορούν. Φωνάζει από μακριά, το ότι πίσω από κάθε τους ανάρτηση υπάρχει κουλτούρα, ψάξιμο, έρευνα καθώς και αναζήτηση κάθε φορά κάτι καινούργιου. Ανήσυχα μυαλά, που δεν βολεύονται με κατεστημένες αντιλήψεις, είτε αφορούν την μουσική, την επιστήμη, την πολιτική, αλλά προκαλούν ή παίρνουν μέρος σε ζυμώσεις που έχουν προκαλέσει άλλοι, προκειμένου να ψάξουν για μονοπάτια, διεξόδους και λύσεις, πέρα από την πεπατημένη.
Για ένα ακόμη βράδυ, είχαν ανεβάσει του κόσμου τα.....
... ενδιαφέροντα πράγματα, που ακόμα κι αν δεν ήμουν τόσο κουρασμένος, θα μου ήταν αδύνατο να προλάβω να τα ψάξω όλα και να μου μείνει και χρόνος να βάλω, μέσω word, μιας πεντάρας σκέψεις που τριγύρναγαν στο μυαλό μου, σε μία σειρά. Ελπίζω να με συγχωρέσουν γι΄αυτό.
Ο αέρας δεν ακούγονταν πια. Το κρύο όμως και η βροχή που συνέχιζε να πέφτει, είχαν ντύσει την νύχτα για τα καλά στα χειμωνιάτικά της και δημιούργησαν την ανάγκη για έναν ζεστό γαλλικό καφέ. Αφού υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως αυτή θα ήταν η τελευταία παρέκκλιση από το αρχικό σχέδιο, και πως θα αρκούμουν μόνο σε μερικές γουλιές πριν πάω επιτέλους για ύπνο, σηκώθηκα να τον ετοιμάσω, ακριβώς την στιγμή που είχα επισκεφτεί έναν από τους πιο δημοφιλείς, ενδιαφέροντες και ανατρεπτικούς τοίχους του fb. Αυτόν του συγγραφέα Πέτρου Τατσόπουλου.
Επιστρέφοντας μετά από λίγα λεπτά κρατώντας το φλιτζάνι με τον καφέ, ήμουν σίγουρος, αφού τα δύο πιο πρόσφατα posts στα οποία έπεσε με την πρώτη το μάτι μου, ήταν ενός φίλου του, πως ψάχνοντας λίγο τα προηγούμενα θα έβρισκα άλλη μια ουσιώδη, έξυπνα διατυπωμένη και με σκοπό να σε κάνει να σκεφτείς, δική του ανάρτηση.
Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως ανήκω σ΄εκείνους που αδιαλείπτως σχολιάζουν, ανταλλάσουν μαζί του ερωταπαντήσεις ή στην τελική, τους αρέσουν όλα τα posts που ανεβάζει. Το θέμα για μένα δεν είναι εκεί. Η χρησιμότητα της σκέψης του είναι πολύπλευρη και σύνθετη, ακόμα και αν διαφωνείς με όσα υποστηρίζει ή μάλλον ιδιαίτερα τότε. Άνθρωπος που δεν αναπαράγει απλά, τσιτάτα μεγάλων στοχαστών, προκειμένου να τονίσει πως μας χωρίζει μορφωτικό χάσμα, που δεν διακατέχετε από μόνιμο άγχος να αποδείξει την αξία του, που γράφει για ένα μεγάλο νόημα ή μια μεγάλη αλήθεια μ΄ένα ύφος τόσο απλό και συχνά πειρακτικό που σε κάνει να παραδέχεσαι πως «αυτή είναι η διανόηση που μου ταιριάζει». Ευστροφία που δε σε αποξενώνει αλλά σε καλεί μ΄έναν πολύ άμεσο κι έντιμο τρόπο, να γίνεις κι εσύ κοινωνός κι ας μην έχεις διαβάσει ούτε τα μισά βιβλία απ΄όσα έχει διαβάσει εκείνος. Με το ανεπιτήδευτο, υψηλού επιπέδου και συχνά αυτοσαρκαστικό του χιούμορ, μπορεί να σου γειώσει την πιο σύνθετη πληροφορία, να σου ξεδιαλύνει το πιο μπερδεμένο τοπίο και να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον να ερευνήσεις ένα θέμα, που υπό διαφορετικές συνθήκες, ενδεχομένως και να προσπέρναγες σφυρίζοντας αδιάφορα.
Αυτό όμως που αντίκρισα καθισμένος πια στο γραφείο και με τον γαλλικό δίπλα μου να αχνίζει και να μοσχοβολάει, δεν ήταν αυτό για το οποίο ήμουν προδιατεθειμένος. Ο Πέτρος, που ακόμα και στα πιο δύσκολα και ακανθώδη ζητήματα, μας είχε συνηθίσει στο να εμφανίζεται, να σχολιάζει, να διαφωνεί, να συμφωνεί, να διαξιφίζεται τώρα δεν ήταν εκεί. Αντ΄αυτού υπήρχε ένα πλήθος αναρτήσεων από άτομα με ψεύτικα προφίλ, που καταφέρονταν εναντίον του με κάθε λογής βρισιές και απειλές.
Όντας από την φύση του χαρακτήρας συγκρουσιακός, με γνώσεις και επιχειρήματα πάνω σε πολλά θέματα που αφορούν τον σύγχρονο άνθρωπο, αρέσκεται να κονταροχτυπιέται, στη βάση πάντα μιας καλόβουλης συζήτησης, με όσους έχουν αντίθετη από εκείνον άποψη και γνώμη, πάνω σε κάποιο θέμα που έχει θέσει ή έχει τεθεί από άλλους κι εκείνος απλά το σχολιάζει με τον δικό του τρόπο.
Ένας από τους λόγους της υψηλής δημοφιλίας του στο διαδίκτυο, είναι πως δεν είναι του γούστου του οι στρογγυλεμένες θέσεις και οι συμβιβασμοί, προκειμένου όλοι να μείνουν ευχαριστημένοι. Δεν καλύπτεται με μια στοιχειώδη παρουσία στη χάση και στη φέξη ή μια ακίνδυνη ανάρτηση έτσι ώστε να διαφυλάξει την φήμη, το γόητρο και την αξιοπρέπειά του από κακοτοπιές. Θα΄λεγε κανείς πως του αρέσει περισσότερο να διαφωνεί, με όσους καλόβουλα έχουν να αντιπαραθέσουν πειστικά επιχειρήματα, παρά να δέχεται κολακείες και ανέξοδα ευχολόγια.
Τώρα όμως δεν ήταν εκεί. Δεν απάνταγε, δεν διαφωνούσε, δεν διαξιφίζονταν. Δεν υπήρχε πουθενά. Το προφίλ του είχε καταληφθεί από ανθρώπους που εξέφραζαν την αντίθεσή τους για την συμμετοχή του αλλά και για τα όσα υποστήριζε στο ντοκιμαντέρ 1821. Το «μπορεί να διαφωνώ μαζί σου αλλά θα υπερασπίζω πάντα το δικαίωμά σου να λες την γνώμη σου ελεύθερα» είχε πάει περίπατο. Χυδαίες βρισιές και απειλές ακόμα και κατά της ίδιας του της ζωής, συνωστίζονταν μπροστά στα μάτια μου, κάνοντάς με να σκεφτώ για πολλοστή φορά πως η λογική είναι για πολλούς ανθρώπους μια λέξη ξένη. Το βρίσκουν ιδιαιτέρως δύσκολο, να αντιπαρατεθούν στη βάση επιχειρημάτων με κάτι που διαφωνούν και επιλέγουν τον εύκολο δρόμο του αναθέματος.
Τον είχα παρακολουθήσει να παροτρύνει όσους είχαν σπεύσει να εκφέρουν άποψη πριν καν προβληθεί το ντοκιμαντέρ, να περιμένουν μερικά 24ωρα, ώστε να έχουν μια αντιπροσωπευτικότερη άποψη του τι λέγεται σ΄αυτό και πως παρουσιάζεται. Εις μάτην. Ο καθένας που είχε δημιουργήσει ένα blog που το επισκέπτονταν μια χούφτα άνθρωποι όλοι κι όλοι, αλλά παρόλα αυτά φαντασιωνόταν πως είναι ο νέος ted turner, βρήκε την ευκαιρία να διαστρεβλώσει, να «διαμαρτυρηθεί», να απειλήσει, στο όνομα πάντα της πατρίδας και των ιερών και όσιών της, με στόχο όλα αυτά να αναδημοσιευτούν και να κερδίσουν μερικές ακόμα επισκέψεις ώστε να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους.
Τα είδα και τα δύο επεισόδια, που έχουν μέχρι τώρα παιχτεί. Δεν δικαιολογούνται κατά την γνώμη τα όσα μειωτικά έχουν λεχθεί γι΄αυτό το project και τους συντελεστές του. Δεν είναι φιλοτουρκικό, δεν μειώνει τον Κοραή, δεν ξεφτιλίζει τον Κολοκοτρώνη, δεν διαπομπεύει τον Ρήγα. Είναι μια νηφάλια ματιά, του τι ακριβώς συνέβη τότε μέσα από επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία και ευρήματα, που έχουν έρθει όλα αυτά τα χρόνια στο φως. Μπορεί να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον να ψάξεις, αν δεν το΄χεις κάνει ήδη μέχρι τώρα, την ιστορία και όχι μόνο της Ελλάδας. Μπορεί ακόμα να σε γεμίσει με αυτοπεποίθηση, για το τι και πως μπορούμε να καταφέρουμε σα λαός, όταν είμαστε μονιασμένοι και προσηλωμένοι σ΄έναν στόχο. Αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση, όπως αρέσκονται να διατυμπανίζουν δεξιά κι αριστερά διάφοροι υπερπατριώτες, να σε κάνει ν΄αγαπήσεις τους τούρκους ή να μικρύνει τη συνεισφορά στον απελευθερωτικό αγώνα ανθρώπων, που έβαλαν το τότε έθνος μας, πάνω και από την ίδια τους την ζωή. Και δεν μπορεί γιατί πολύ απλά δεν είναι αυτός ο στόχος του.
Όμως τα πράγματα έχουν κατά την γνώμη μου ξεφύγει. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω για τους υπόλοιπους συντελεστές αλλά ο Πέτρος δέχεται απειλές που κάθε άλλο παρά αστείες θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κάποιος.
Εκείνο το βράδυ μόλις διαπίστωσα την λεηλασία του προφίλ του στο fb, έστειλα αμέσως μήνυμα σε μία πολύ καλή φίλη που ήλπιζα πως θα ήξερε να μου πει τι ακριβώς συνέβαινε. Ευτυχώς μου απάντησε σχεδόν αμέσως, λέγοντάς μου πως hackers είχαν κάνει κατάληψη στο προφίλ του αποκλείοντας του ταυτόχρονα την πρόσβαση σ΄αυτό. Σίγουρα δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Οι απειλές που διάβαζα όλο και σοβάρευαν, γεγονός που με έκανε να την ρωτήσω αν είναι καλά. Με διαβεβαίωσε πως είναι και πως ……
Το «ένα ζεστό μπάνιο και αμέσως ύπνο» είχε πάει περίπατο. Ένας άνθρωπος απειλούνταν και το έργο το΄βλεπα να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μου. Δεν ήταν αυτό κάτι που μπορούσε να σε νανουρίσει. Το αντίθετο. Γέμισα και δεύτερη φορά το φλιτζάνι με καφέ. Η νύχτα, κόντρα στους αρχικούς μου σχεδιασμούς, προμηνύονταν μεγάλη._
farmaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου